1. Επτανησιακή Κουζίνα

2. Η Κουζίνα του Ιονίου Πελάγους χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι τα Επτάνησα βρέθηκαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας στο κέντρο πολιτισμικών και εμπορικών ανταλλαγών, καθώς αποτέλεσαν το σημείο σύνδεσης της ηπειρωτικής Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη.
   Η ενετική κατοχή επίσης έφερε τις κοσμοπολίτικες επιρροές της ευρωπαϊκής κουζίνας στις γαστρονομικές παραδόσεις των κατοίκων.
   
   Επιπλέον τα νησιά του Ιονίου, αν και είναι ορεινά και ημιορεινά, διακρίνονται για την πλούσια βλάστηση, την ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα.
   Όλα αυτά τα στοιχεία ενσωματώνονται στην τοπική κουζίνα, τα κύρια στοιχεία της οποίας είναι:
   
   ● Η αφθονία σε ψάρια και θαλασσινά
   ● Το γευστικό ελαιόλαδο
   ● Τα ντόπια τυροκομικά προϊόντα από αιγοπρόβειο κυρίως (λαδοτύρι, γραβιέρα, πρέντζα κ.ά.)
   ● Τα αρωματικά φυτά και βότανα (θυμάρι, θρούμπι, ρίγανη)
   ● Το φτερωτό κυνήγι
   ● Τα όσπρια
   ● Οι λιαστές ντομάτες, η κάπαρη και το κρίταμο
   ● Το θυμαρίσιο μέλι
   ● Το ευωδιαστό εσπεριδοειδές κουμ-κουάτ
   ● Τα σπιτικά ροσόλια (λικέρ)
   ● Το εξαιρετικό κρασί και η σταφίδα
   ● Τα μαγειρέματα με ιταλικά ονόματα (σαβόρο, μπουρδέτο, παστιστάδα κ.ά.)

3. Ηπειρώτικη Κουζίνα

4. Η Ηπειρώτικη Κουζίνα είναι μια «ορεινή» μαγειρική που στηρίζεται κυρίως στα κτηνοτροφικά προϊόντα: γάλα, γιαούρτι, τυρί, αιγοπρόβειο κρέας.
   Στην περιοχή της Ηπείρου δεν ευδοκιμούν τα ελαιόδενδρα, οπότε το βούτυρο κατέχει εξέχουσα θέση, όπως επίσης και οι κάθε λογής πίτες με φύλλο που ανοίγεται με το χέρι (χορτόπιτα, τυρόπιτα, γαλατόπιτα, πρασόπιτα, λαχανόπιτα, κιμαδόπιτα, μανιταρόπιτα, μακαρονόπιτα και πολλές άλλες).
   Στην παραδοσιακή ηπειρώτικη μαγειρική υπήρχαν ιδιαίτερα σκεύη, πολλά από τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα:
   ● Ο ταβάς: ταψί με καπάκι
   ● Η γάστρα
   ● Τα σαγάνια: μεγάλα τηγάνια για μαγείρεμα στο τζάκι...

Θρακιώτικη Κουζίνα..

Η κουζίνα της Θράκης είναι ιδιαίτερα περίτεχνη και πλούσια και αντανακλά τις επιρροές από διαφορετικούς λαούς που είχαν ο καθένας τη δική του πολιτισμική και γαστρονομική παράδοση.
Οι εδαφοκλιματολογικές συνθήκες επίσης (ο βαρύς χειμώνας με τα πολλά χιόνια, τα βουνά, οι κάμποι, τα ποτάμια), που ευνόησαν την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, της γεωργίας και της αλιείας, καθόρισαν τη μορφή της Θρακιώτικης Κουζίνας, στην οποία βρίσκουμε:
● Κρέατα πλούσια σε λίπος (χοιρινό, μοσχάρι, αρνί)
● Ποικιλία από τυριά, βούτυρα και γιαούρτια
● Αλλαντικά, όπως τα ονομαστά θρακιώτικα λουκάνικα, ο παστουρμάς, ο καβουρμάς (βραστό κρέας στο λίπος του με μπαχαρικά)
● Ψωμί από ντόπια σιτηρά
● Παστά ψάρια
● Σιροπιαστά γλυκά με βούτυρο και ξηρούς καρπούς
● «Ρετσέλια», δηλαδή κομμάτια από φρούτα βρασμένα με πετιμέζι
● Εκλεκτό τσίπουρο και κρασί..

Κουζίνα Βορείου Αιγαίου

Η στρατηγική θέση των νησιών του Βορείου Αιγαίου –πάνω στο θαλάσσιο δρόμο της Μεσογείου προς τον Εύξεινο Πόντο και τα παράλια της Μικράς Ασίας- έγινε η αιτία της ανάπτυξης μεγάλης εμπορικής δραστηριότητας , αλλά και κατοχής από διάφορους κατακτητές.
Έτσι, η τοπική κουζίνα δέχθηκε διάφορες επιρροές, τις οποίες και ενσωμάτωσε στις διατροφικές συνήθειες των κατοίκων.
Η κουζίνα των νησιών του Βορείου Αιγαίου διακρίνεται για:
● Το ονομαστό ελαιόλαδο και τις ελιές
● Τα φρέσκα ψάρια και τα ψαρικά (αστακοί, κυδώνια, πίνες, χτένια, μύδια, γυαλιστερές κ.ά.)
● Τα φημισμένα τυριά από αιγοπρόβειο γάλα (καλαθάκι Λήμνου, φέτα, λαδοτύρι Μυτιλήνης, μελίχλωρο κ.ά.)
● Τα χειροποίητα ζυμαρικά (φλωμάρια, χάχλες, τραχανάς)
● Τα ονομαστά σιτηρά και όσπρια
● Τα μαγειρευτά φαγητά με καταβολές από την αστική κουζίνα των Μικρασιατών
● Το μέλι από τα μοσχοβολιστά θυμάρια
● Τα γλυκά κουταλιού και οι μαρμελάδες από τα ντόπια φρούτα (πορτοκάλια, μανταρίνια, κεράσια, κυδώνια κλπ.)
● Τα αμυγδαλωτά και τα λουκούμια
● Το φημισμένο ούζο
● Τα σπιτικά λικέρ 
● Τη μοναδική μαστίχα της Χίου
● Τα αρωματικά κρασιά..

Κουζίνα Κεντρικής Ελλάδας

Λιτή, απλή, αλλά γεμάτη σοφία είναι η κουζίνα της Κεντρικής Ελλάδας, έντονα επηρεασμένη από την αναγκαιότητα μετακίνησης των ποιμένων, που αποτελούσαν τον κύριο όγκο του πληθυσμού της. Στην ορεινή μαγειρική της Θεσσαλίας και της Ρούμελης θα βρούμε:
● Άφθονο ψητό κρέας (αρκετές φορές και ολόκληρο το ζώο)
● Βούτυρο αντί για ελαιόλαδο
● Ποικιλία από ντόπια τυριά και γιαούρτι
● Χειροποίητα ζυμαρικά (χυλοπίτες, τραχανάς)
● Λαχταριστές πίτες
● Ζυμωτό ψωμί
● Λαδερά φαγητά με χόρτα και λαχανικά.

Κρητική Κουζίνα

Ουσιαστικά από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές στη διατροφή των Κρητών, αφού οι Κρητικοί δεν προσέθεσαν παρά ελάχιστα υλικά από εκείνα που έφεραν μαζί τους ανά τους αιώνες οι διάφοροι κατακτητές: Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Άραβες, Ενετοί και Οθωμανοί. Ακόμα και οι τρόποι παρασκευής των φαγητών παραμένουν απλοί: ψητά, βραστά ή γιαχνί.

Οι Κρητικοί συνεχίζουν να δίνουν έμφαση στα τοπικά τους προϊόντα και:

● Να χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο σαν την κύρια ή και μοναδική λιπαρή ουσία
● Να τρώνε άγρια χόρτα και λαχανικά εποχής, ωμά ή βραστά
● Να καταναλώνουν όσπρια συνδυάζοντάς τα με ψάρια ή κρέας
● Να αποφεύγουν το μοσχαρίσιο κρέας και να τρέφονται κυρίως με κατσίκια, αρνιά, πουλερικά και κουνέλια
● Να χρησιμοποιούν κρίθινα παξιμάδια αντί για ψωμί
● Να μαγειρεύουν χωρίς μπαχαρικά, αλλά με πολλά αρωματικά φυτά
● Να έχουν σε εξέχουσα θέση στο τραπέζι τα ψάρια και τα θαλασσινά, αλλά και τα σαλιγκάρια
● Να προτιμούν τα δικά τους γαλακτοκομικά προϊόντα (το γιαούρτι, το τυρί, τον ξινόχοντρο τραχανά)
● Να χρησιμοποιούν κυρίως φρούτα, ξηρούς καρπούς και μέλι για τα γλυκά τους
● Να πίνουν τσικουδιά και κρασί από τοπικές ποικιλίες σταφυλιών..

Κυκλαδίτικη κουζίνα..

Η Κυκλαδίτικη Κουζίνα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί πολύ απλή, γιατί τα νησιά είναι άγονα, άνυδρα και βραχώδη. Για το λόγο αυτό, όμως, είναι ευρηματική και νοστιμότατη.
Στα Κυκλαδονήσια η γεωργία δεν είναι αναπτυγμένη, καθώς τα εδάφη είναι ορεινά και βραχώδη. Προκειμένου να δημιουργηθεί καλλιεργήσιμη γη, οι κάτοικοι σκάβουν το βραχώδες έδαφος δημιουργώντας τις λεγόμενες σκάλες ή πεζούλες ή αναβαθμίδες, μετατρέποντας τις απότομες πλαγιές σε επίπεδο έδαφος.

Έτσι, συγκρατείται το χώμα και φυτεύονται, κυρίως με αμπέλια και λαχανικά, οι εσωτερικές πλευρές της σκάλας προστατευμένες από τους δυνατούς βοριάδες. Η Κυκλαδίτικη Κουζίνα ξεχωρίζει για:

● Τα ψάρια και τα θαλασσινά, που τρώγονται ψητά ή τηγανητά ή μαγειρεύονται σαν σούπα
● Το χοιρινό κρέας, τα ιδιαίτερης νοστιμιάς αλλαντικά και τα λουκάνικα
● Τα τυριά από αιγοπρόβειο κυρίως γάλα
● Τα όσπρια με κυρίαρχα τη σαντορινιά φάβα και τα ρεβίθια
● Τις λιαστές ντομάτες και την άγρια κάπαρη που φυτρώνει στους απόκρημνους βράχους
● Τα άγρια χόρτα και τα εξαίσια μυριστικά (θυμάρι, ρίγανη, θρούμπι κ.ά)
● Το περίφημο θυμαρίσιο μέλι
● Τα ονομαστά αμυγδαλωτά με αμύγδαλα από τις ντόπιες αμυγδαλιές
● Τα υπέροχα τοπικά κρασιά

Μακεδονική Κουζίνα

Η κουζίνα της Μακεδονίας αντανακλά την πολιτισμική και γαστρονομική παράδοση των Ποντίων, των Βλάχων, των Σαρακατσαναίων, των Μικρασιατών και των ντόπιων κατοίκων. Ουσιαστικά πρόκειται για την μαγειρική των ποιμένων, οι οποίοι αναγκάζονταν σε συχνές μετακινήσεις ανάλογα με την εποχή, προκειμένου να βοσκήσουν τα ζώα τους στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας. 

Η κουζίνα της Μακεδονίας χαρακτηρίζεται έντονα από:

● Τα διάφορα κρεατικά και αλλαντικά
● Την ποικιλία τυροκομικών προϊόντων
● Τα ξακουστά όσπρια
● Τα φρέσκα λαχανικά από τα μποστάνια
● Τις μοναδικές πίτες με το χειροποίητο φύλλο (τυρόπιτα, σπανακόπιτα, χορτόπιτα, τσουκνιδόπιτα, κρεατόπιτα, κοτόπιτα, γαλατόπιτα, μανιταρόπιτα κ.ά.)
● Το βούτυρο, το οποίο ως κτηνοτροφικό προϊόν κατέχει πιο σημαντική θέση από το ελαιόλαδο

Πελοποννησιακή Κουζίνα

Η διαφορετική γεωμορφολογία και το διαφορετικό μικροκλίμα ανά περιοχή της Πελοποννήσου χαρίζουν στην κουζίνα της μια μοναδική ποικιλότητα.
Έτσι, στις ορεινές περιοχές η μαγειρική χαρακτηρίζεται από απλές, λιτές και καθαρές γεύσεις:
● Εξαιρετικής νοστιμιάς ντόπια κατσίκια και πρόβατα
● Αυθεντικά τυροκομικά προϊόντα (γιαούρτι, φέτα, μυζήθρα)
● Χειροποίητα ζυμαρικά (χυλοπίτες, τραχανάς)
● Ζυμωτό ψωμί
● Λαχανικά και άγρια χόρτα του βουνού
● Αρωματικά βότανα (ρίγανη, τσαϊ βουνού, φλισκούνι, φασκόμηλο, κ.ά.)
● Μέλι ελάτης 
● Γλυκά από φρούτα και ξηρούς καρπούς
● Ευωδιαστά λευκά κρασιά
Στις πεδινές ή παραθαλάσσιες περιοχές με τα πιο εύφορα εδάφη, η μαγειρική βασίζεται στα εξής:
● Την ευρύτατη χρήση του ελαιολάδου σαν τη κύρια λιπαρή ουσία
● Τη μεγάλη κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών
● Την έμφαση σε μαγειρέματα με όσπρια και λαχανικά
● Την περιορισμένη κατανάλωση κρέατος, με ιδιαίτερη όμως προτίμηση στο χοιρινό
● Τα άφθονα φρούτα (πορτοκάλια, μανταρίνια, γκρεϊπφρουτ, καρπούζια, πεπόνια κ.ά.)
● Τα παστά χοιρινά (σύγκλινο) και το παστό φτερωτό κυνήγι (ορτύκια)
● Τα γλυκά βασισμένα στα φρούτα
● Τα παραδοσιακά γλυκίσματα (αμυγδαλωτά, δίπλες, παστέλι)

Σύγχρονη Ελληνική Κουζίνα

Η Σύγχρονη Ελληνική Κουζίνα συνδυάζει τις εξαιρετικές πρώτες ύλες της ελληνικής γης και τις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές με τις σύγχρονες τεχνικές μαγειρικής (γαλλική κουζίνα, μοριακή γαστρονομία κλπ.)
Ουσιαστικά οι σεφ εμπνέονται από τα εμβληματικά πιάτα της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας και τα μοναδικά τοπικά προϊόντα και δημιουργούν νέες γαστριμαργικές προτάσεις.