ΣΑΛΤΣΕΣ - ΣΩΣ..

Κίτρινη σως...

Τι χρειαζόμαστε:

• 2 φλ. γιαούρτι στραγγιστό
• 3 φλ. μαγιονέζα
• 1 φλ. μουστάρδα
• 1 κ.γ. ξύδι
• 1 κ.γ. λεμόνι
• 1 κ.γ. πιπέρι

• Εκτελεση:

1. Προσθέτουμε το γιαούρτι, τη μαγιονέζα και τη μουστάρδα σε ένα μπωλ και ανακατεύουμε έως ότου δέσουν.
2. Τέλος, προσθέτουμε το ξύδι, το λεμόνι και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά.  
3.  

Κλασσική sauce

Τι χρειαζόμαστε:

• 2 κουταλιές της σούπας κέτσαπ
• 2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα
• 1 κουταλιά της σούπας μαγιονέζα
• 3 κουταλάκια του γλυκού γιαούρτι

• Eκτελεση:

1. Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπολ.
2. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί η sauce μας.  Τόσο απλά! 

3. Λίγα μυστικά ακόμα

   Καλύτερο θα είναι η μαγιονέζα να είναι σκέτη χωρίς βασιλικό, δυόσμο και μυρωδικά

• Dressing ala Siskodas

• Τι χρειαζόμαστε:

  • 5 κ.σ. Βαλσάμικο
  • 7 κ.γ. Μουσταρδα
  • 2 κ.σ. Μελι
  • 5-10 κ.σ. Ελαιόλαδο
  • 1 κ.γ. Σκόρδο σε σκονη
  • 2 σταγονες Tabbasco

  • Εκτελεση:

  1. Τα βάζουμε ολα σε ένα μπολάκι και χτυπάμε μεχρι να ενωθούν όλα τα υλικα και προσθέτουμε το μείγμα μέσα στη σαλάτα.

  Σάλτσα παντζαριού

• 
  

Περιγραφή

Είναι μια απλή συνταγή μεταξύ σάλτσας ή ντιπ με βασικό υλικό το παντζάρι. Συνοδεύει εξαιρετικά ψάρια κατά τη γνώμη μου κρύα, αλλά και άλλα πιάτα.

Τι χρειαζόμαστε:

• 400 γρ. παντζάρια βρασμένα
• 3 πιπεριές φλωρίνης ψητές
• 3-4 σκελίδες σκόρδο
• 4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
• λίγο ξύδι λευκό
• 1/2 κονσέρβα ντοματάκι ψιλοκομμένο τύπου κονκασέ
• αλάτι
• πάπρικα καπνιστή

• Εκτελεση

  1. Βράζουμε χώρια τα ντοματάκια και τα παντζάρια.
  2. Ψήνουμε τις πιπεριές φλωρίνης (ή παίρνουμε έτοιμες σε βαζάκι). 
  3. Ψιλοκόβουμε το σκόρδο.
  4. Πολτοποιούμε το παντζάρι στο μούλτι, προσθέτουμε όλα τα υλικά σε μπλέντερ και τα ομογενοποιούμε.
  5. Τέλος, προσθέτουμε την καπνιστή πάπρικα και το αλάτι.

• Σάλτσα εστραγκόν. Μια …γουστόζα γαλλίδα..

• Τι χρειαζόμαστε:

  • 25 γρ φρέσκα φύλλα εστραγκόν
  • 80 γρ ψίχα ψωμιού
  • 6 κ.σ. παρθένο ελαιόλαδο
  • 3 σκελίδες σκόρδο
  • αλάτι
  • πιπέρι
  • ξύδι από λευκό κρασί
  • Εκτελεση..
  • 1) Κάνουμε με τα χέρια ψίχουλα την ψίχα του ψωμιού,
  • 2) τα οποία, στη συνέχεια, τα μουσκεύουμε στο ξύδι
  • 3) Ξεφλουδίζουμε τις σκελίδες του σκόρδου, τις κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε τη φύτρα του (για να το σπάσουμε την ένταση του αρώματος και να το κάνουμε πιο εύπεπτο).
  • 4) Ξεπλένουμε τα φύλλα του εστραγκόν και τα στεγνώνουμε καλά, πιέζοντας τα ανάμεσα σε μία πετσέτα ή σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας.
  • 5) Στύβουμε τα ψίχουλα του ψωμιού και κρατούμε στην άκρη το ξύδι που θα τρέξει
  • 6) Βάζουμε τα φύλλα του εστραγκόν, την ψίχα του ψωμιού και τις σκελίδες του σκόρδου μέσα στον κάδο ενός γουδιού, προσθέτουμε και λίγο από το ξύδι όπου μούλιασε το ψωμί,
  • 7) και τα κτυπούμε όλα μαζί, να γίνουν μία όχι ομοιογενής αλλά πάντως συνεκτική μάζα. Τα φυλλαράκια του εστραγκόν είναι αρκετά επιμήκη και δεν λιώνουν εύκολα. Και μετά το κτύπημα, λοιπόν, θα παραμένουν ολόκληρα, ευτυχώς υπάρχει και η ψίχα και μαζί της και το λίγο ξύδι, και θα είναι –τουλάχιστον– ενωμένα όλα μαζί, σε μία σφικτή και συνεκτική μάζα, διευκολύνοντας το επόμενο βήμα.
  • 8) Βγάζουμε τη μάζα αυτή από το γουδί, τη βάζουμε πάνω σε μία επιφάνεια κοπής και, με τη βοήθεια ενός κοφτερού μαχαιριού (εδώ με κάτι ακόμη καλύτερο, με μία “mezza luna”), την τεμαχίζουμε με επαναλαμβανόμενες κινήσεις, να γίνει σαν πολτός. ΔΕΝ κάνουμε αυτή τη δουλειά με μόνο τα φύλλα του εστραγκόν, πριν τα κτυπήσουμε για λίγο στο γουδί με τα υπόλοιπα υλικά, για να μην έχουμε απώλεια των πτητικών ελαίων (και του αρώματος) του εστραγκόν. Τώρα τα “ρουφάει” και τα δεσμεύει η ψίχα του ψωμιού
  • 9) Μεταφέρουμε αυτόν τον ψιλοκομμένο πολτό πίσω στο γουδί
  • 10) και επαναλαμβάνουμε το κτύπημα. Τώρα πια, τα πράγματα είναι πιο απλά, τα φυλλαράκια είναι ψιλοκομμένα και η σάλτσα μας γρήγορα θα ομογενοποιηθε
  • 11) Εάν, τώρα, διαθέτετε ένα πολύ ισχυρό mixer, μπορείτε να επιχειρήσετε να πολτοποιήσετε τα υλικά σε αυτό. Εμένα μου δημιούργησε πρόβλημα (παρ’ ότι αρκετά ισχυρό το mixer) γιατί φυγοκέντριζε όλα τα υλικά και τα έστελνε στα τοιχώματα του κάδου, απ’ όπου έπρεπε διαρκώς να τα καθαρίζω, επαναφέροντάς τα στο κέντρο. Και επειδή τα υγρά είναι περιορισμένα σε αυτή τη φάση (λίγο ξύδι μόνο, με βάλετε περισσότερο από 2 – 2,5 κουταλίτσες), τα πράγματα δεν διευκολύνονται
  • 12) Εάν, όμως, το αποφασίσετε, βάλτε όλα τα υλικά (πλην του ελαιόλαδου), στον κάδο του mixer, προσθέστε και λίγο από το ξύδι (όσο είπαμε, 2 με 2,5 κουταλιές του γλυκού) και ενεργοποιήστε το μηχάνημα, μέχρι να πάρετε ένα πολτώδες και ομοιογενές μείγμα.
  • 13) Όποια μέθοδο και αν ακολουθήσουμε, δοκιμάζουμε τη σάλτσα μας και διορθώνουμε στο αλάτι και το πιπέρι. Σε αυτή τη φάση θα νοιώσετε στη σάλτσα έντονη τη γεύση του ξυδιού. Μην επιχειρήσετε να την αραιώσετε με οτιδήποτε, με την προσθήκη του ελαιόλαδου θα …“ισιώσει”. Ανακατεύουμε και πάλι καλά και μεταφέρουμε τη σάλτσα σε ένα δοχείο,
  • 14) που το καλύπτουμε με μεμβράνη (για να μην έρχεται η σάλτσα σε επαφή με τον αέρα)
  • 15) και το αφήνουμε να ξεκουρασθεί στο ψυγείο για κάποιες ώρες.
  • 16) Μόνο μετά από αυτό το χρονικό διάστημα (και μάλιστα θα ήταν καλύτερα να το κάνουμε λίγο πριν να τη σερβίρουμε) προσθέτουμε και το ελαιόλαδο, σε πολύ λεπτή ροή και κτυπώντας με ένα μικρό σύρμα ή με το πιρούνι, για να ενσωματωθεί καλά
  • 17) Τα 25 γραμμάρια εστραγκόν είναι αρκετά μεγάλη ποσότητα. Αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία, είναι μόλις 9 γραμμάρια,
  • 18) που, με τη σειρά τους, προέρχονται από μία ποσότητα αυτών των κλαδιών που βλέπετε δίπλα. Υπολογίστε, συνεπώς, αυτό που θα χρειασθείτε σε τρεις φορές τόσο !!

  Λίγα μυστικά ακόμα

  Είναι ένα τέλειο συμπλήρωμα για κρεατικά, ιδιαιτέρως για βραστά αλλά και στα κάρβουνα). Έχει πολύ ιδιαίτερο άρωμα και γεύση που κάπως φέρνει σε αυτή του γλυκάνισου.. Πάει τρελλά με το αρνί.

  Επίσης, πηγαίνει θαυμάσια με κοτόπουλο στο φούρνο αλλά και με ψάρια-ψαρικά ψημένα στη σχάρα. Όπως έγραφα και στην άλλη εκδοχή της σάλτσας που έχω ανεβάσει, μιά φορά γνώρισα μία καραβίδα “ντυμένη” μόνο με μία σάλτσα εστραγκόν (εκείνη, βέβαια, είχε και τους χυμούς από το μαγείρεμά της και σίγουρα και κάποιο αλκοολούχο, ίσως brandy…), Πιστέψτε με, δεν μπόρεσα ποτέ να την βγάλω από το μυαλό μου...

  Με λαχανικά πηγαίνει; Βεβαίως !! Μπορείτε να συνοδεύσετε εξαιρετικά τα ψητά λαχανικά σας.

  Με ζυμαρικά ; Ω, μα και βέβαια, με ζυμαρικά που έχουν κάποιο κρεατικό (φιλετάκια κοτόπουλου, μοσχαρίσια “κουρελάκια”, χοιρινή τηγανιά) ή ψαρικό (ψητές γαρίδες, καραβιδόψιχα, τόνο ή σολομό) παρέα.

  Συνδυασμοί υπάρχουν πάρα πολλοί. Το σημαντικό είναι η δοσολογία, ο τρόπος μαγειρέματος αλλά και τα επιπλέον υλικά που μπορούν να προστεθούν στη σάλτσα για να δένει καλύτερα με το κάθε φαγητό που συνοδεύει.

  Ας έχετε κατά νου ότι έχει μία γεύση που ακροβατεί μεταξύ αλμυρού και πιπεράτου (όταν συνταγή της δεν έχει πολλά-πολλά μέσα, ούτε μουστάρδες, ούτε βούτυρα ή κρέμα γάλακτος). Για τον λόγο αυτό και μπορεί να φανεί χρήσιμη σε όσους αποφεύγουν το αλάτι, θέλουν όμως και λίγη νοστιμιά στο πιάτο τους. Ένα πραγματικό ενισχυτικό γεύσεων, που αναδεικνύει την γεύση των τροφών που συνοδεύει, χωρίς όμως πρόσθετα που μπορεί να βλάψουν την υγεία.

  Το βασικό συστατικό της σάλτσας είναι –τι διάολο, θα το φαντασθήκατε– το εστραγκόν.

  Θέλετε και την επιστημονική ονομασία του φυτού? Εάν τρομάξετε δεν είναι δικό μου το λάθος, εσείς θελήσατε “κουβεντούλες” σε ένα site που είναι αυστηρά για συνταγές: “Artemisia dracunculus” (Αρτεμισία η δρακόντια) !!! “Artemisia”, προς τιμήν της Θεάς Αρτέμιδος, η οποία είχε το χάρισμα να διορθώνει, να αποκαθιστά (σε περιπτώσεις ανάγκης) την έμμηνο ρήση. “Dracunculus” από την άλλη (που σημαίνει “μικρός δράκος”), επειδή ο θάμνος του φυτού παραπέμπει, σε μικρό δράκο, οι ρίζες του θυμίζουν ένα πλέγμα από φίδια. Αλλά και επειδή πίστευαν ότι μπορεί να θεραπεύσει από τα δηλητηριώδη τσιμπήματα και δαγκώματα.

  Προσέξτε μόνο. Η σάλτσα χάνει γρήγορα το πράσινο χρώμα της, γι’ αυτό πρέπει να είναι η τελευταία “πινελιά“ στο πιάτο πριν το σερβίρισμα.
•