Διατροφή & Υγεία
«Φυτό – θαύμα», «θαυματουργό» και«παντοδύναμο», είναι ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονται στο ιπποφαές. Φυτό εφοδιασμένο με έναν εκρηκτικό συνδυασμό θρεπτικών συστατικών συγκαταλέγεται στις αποκαλούμενες «υπερτροφές». Το όνομά του είναι αρχαιοελληνικό. Το ιπποφαές είναι ένας φυλλοβόλος θάμνος που ανήκει στην οικογένεια των Ελαιαγνοειδών και στο γένος Hippophae L. Συνολικά, υπάρχουν 6 είδη και 12 υποείδη ιπποφαούς. Το πιο κοινό είδος είναι το είδος Hippophae Rhamnoides που είναι αυτοφυές στην Ευρώπη από τη Νορβηγία έως την Ισπανία αλλά και στην Ασία έως την Ιαπωνία και Ιμαλάϊα. Το είδος αυτό έχει πράσινα λογχοειδή φύλλα. Είναι φυτό δίοικο και άλλα φυτά είναι αρσενικά, ενώ άλλα θηλυκά.Στα αρσενικά φυτά εμφανίζονται καφετί άνθη. Στα θηλυκά εμφανίζονται πορτοκαλί καρποί που είναι πλούσιοι σε έλαια.
Στους σπόρους και στη σάρκα του καρπού εμπεριέχονται 190 θρεπτικά συστατικά, βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, φυτικά λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά. Το φυτό, χρησιμοποιείται στη φαρμακοβιομηχανία και στην κοσμετική, στην ποτοποιία και στη βιομηχανία τροφίμων. Στην Ελληνική αγορά μπορείτε να προμηθευτείτε το έλαιο από τους καρπούς, σε υγρή μορφή ή με την μορφή κάψουλας. Το ιπποφαές διατίθεται ακόμα με τη μορφή αποξηραμένων καρπών και φύλλων και χυμού.
Η ιστορία του ιπποφαούς είναι γνωστή από τα χρονιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Προέρχεται από τις λέξεις«ἵππος» (=άλογο) και «φάος» (=φώς, λάμψη) και σημαίνει «λαμπερό άλογο». Το ονόμασαν έτσι τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα οποία παρατήρησαν ότι τα τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν ιπποφαές, ανάρρωναν πιο γρήγορα και το τρίχωμά τους αποκτούσε μεγαλύτερη λάμψη.Αναφορές για το ιπποφαές υπάρχουν στο έργο του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη. Για αιώνες, οι λαοί της Ασίας, Βαλτικής και Σκανδιναβίας, χρησιμοποιούσαν το ιπποφαές για πολλες χρήσεις. Στην παραδοσιακή ιατρική της Κίνας ξεκίνησε να χρησιμοποιείται πριν από 1000 χρόνια. Στη Μογγολία ο Τζένγκις Χαν και τα στρατεύματά του έπιναν το χυμό από τους συνθλιμμένους καρπούς για να αποκτήσουν μεγαλύτερη αντοχή και να θεραπεύσουν γρήγορα τις πληγές τους.
Στα μέσα του 20ου αιώνα αναπτύσσεται στη Ρωσία μία ολόκληρη βιομηχανία μεταποίησης του ιπποφαούς. Προηγουμένως είχε ξεκινήσει η επιστημονική έρευνα επάνω στις βιολογικά ενεργές ουσίες που εμπεριέχονται στους καρπούς, στα φύλλα και στο φλοιό του φυτού. Το πρώτο εργοστάσιο για την παραγωγή προϊόντων από ιπποφαές δημιουργήθηκε στην πόλη Μπισκ της Ρωσίας. Tα προϊόντα αυτά ήταν μέρος της διατροφής των Ρώσων αστροναυτών, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ακόμα μία κρέμα από ιπποφαές που τους προστάτευε από την ακτινοβολία στο διάστημα. Σήμερα, το ιπποφαές θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα όπλα που έχει στη φαρέτρα της η σύγχρονη ιατρική.
Οι καρποί του ιπποφαούς έχουν ξινή γεύση που θυμίζει ανανά και φρούτων του πάθους. Ίδια γεύση έχει και ο χυμός του. Οι φρέσκοι καρποί του ιπποφαούς είναι ιδανικοί για γλυκά πιάτα. Ταιριάζουν πολύ στις μηλόπιτες, μπορούν να γίνουν μαρμελάδα, παγωτό, σιρόπι και λικέρ. Ο χυμός των καρπών αποτελεί τη βάση για θρεπτικά smoothies και δροσιστικά σορμπέ και χρησιμοποιείται σε μάφινς και κουλουράκια. Οι αποξηραμένοι καρποί και φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται στην παρασκευή τονωτικού αφεψήματος.
Στα γλυκά οι καρποί συνδυάζονται με βανίλια και γαρίφαλο.Ο χυμός των καρπών πολλές φορές αναμειγνύεται με γλυκύτερους χυμούς όπως χυμό καρότου, μήλου, μπανάνας και σταφυλιών. Τα αποξηραμένα φύλλα και καρποί του ιπποφαούς γίνονται ρόφημα ταιριάζουν με το τίλιο, το φασκόμηλο, το τσαι του βουνού, τη μέντα και το τζίντζερ.
ΕΛΙΑ: Ένας καρπός ασημοπράσινος, που με την παρουσία του έχει σημαδέψει ολόκληρο το μεσογειακό τοπίο και πάνω του έχει στηθεί μια ολόκληρη κουλτούρα. Ο Ελληνικός πολιτισμός σύμβολο της ειρήνης και βραβείο των νικητών στους Ολυμπιακούς αγώνες. Θείο δώρο της Αθηνάς με την ίδρυση της πόλης των Αθηνών. Η παρουσία της συμβολίζει την πορεία πολλών μεσογειακών λαών και πολιτισμών επηρεάζοντας στο πέρασμα του χρόνου τα έθιμα, τις παραδόσεις, τις τέχνες, ακόμα και τη θρησκευτική λατρεία όλων των λαών που συνδέονται μαζί της.
Όλα ξεκίνησαν από το κατάλληλο κλίμα που επικρατεί στη λεκάνη της Μεσογείου, ένα κλίμα που ευνοεί εδώ και χιλιάδες χρόνια την καλλιέργεια του ελαιόδενδρου. Απολιθωμένα φύλλα ελιάς ηλικίας χιλιάδων ετών έχουν βρεθεί σε πολλές περιοχές σε όλη τη Μεσόγειο και, φυσικά, στη χώρα μας όπου εκτός από καρπούς και απολιθωμένα φύλλα έχουν βρεθεί και ίχνη ελαιόλαδου σε αγγεία μυκηναϊκής εποχής.
Πέρα από την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία η ελιά καλλιεργείται συστηματικά και στη νότια Γαλλία, στη Μικρά Ασία, το Λίβανο, τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Κύπρο, το Μαρόκο και την Τυνησία. Ενώ τα τελευταία χρόνια έχει μπει στο παιχνίδι παραγωγής ελαιόλαδο πολύ δυναμικά και η Αμερική, η Αργεντινή, η νότια Αφρική και η Αυστραλία.
Η χώρα μας κατέχει παγκοσμίως την τρίτη θέση στην παραγωγή ελαιόλαδου και την τέταρτη θέση στην παραγωγή ελιάς παράγοντας το 16% της παγκόσμιας ελιάς.
Πιο συγκεκριμένα η ελληνική παραγωγή επικεντρώνεται στην Κρήτη που παράγει το 30% του ελληνικού ελαιόλαδου, στην Πελοπόννησο που παράγει το 27%, στη Μυτιλήνη που παράγει το 12% και τα νησιά του Ιονίου πελάγους που παράγουν το 8%. Η μέση κατανάλωση στην Ελλάδα είναι 20 lt το χρόνο.
Κάθε περιοχή της Ελλάδας παράγει ελαιόλαδο με ιδιαίτερη γεύση, άρωμα και χρώμα, χαρακτηριστικά που είναι άμεσα εξαρτώμενα από την ποικιλία της ελιάς, το έδαφος, το υψόμετρο και τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Τα ελαιόλαδα Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως (Π.Ο.Π.), φέρουν το όνομα της περιοχής και έχουν ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τα οποία οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο συγκεκριμένο γεωγραφικό περιβάλλον, ενώ η παραγωγή, μεταποίηση και επεξεργασία πραγματοποιείται στην οριοθετημένη αυτή γεωγραφική περιοχή. Η Ελλάδα έχει κατοχυρώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση 14 περιοχές παραγωγής ελαιόλαδου Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης και είναι οι εξής: Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης, Λυγουριό Ασκληπιού, Βόρειος Μυλοπόταμος Ρεθύμνης Κρήτης, Κροκεές Λακωνίας, Πετρίνα Λακωνίας, Κρανίδι Αργολίδας, πεζά Ηρακλείου Κρήτης, Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης, Καλαμάτα, Κολυμβάρι Χανίων Κρήτης, Σητεία Λασιθίου Κρήτης, Ποκόρωνας Χανίων Κρήτης, Θραψανό, Φοινίκη Λακωνίας.
Αντίστοιχα τα ελαιόλαδα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) έχουν το όνομα της περιοχής στην οποία οφείλουν τη φήμη τους, ενώ η παραγωγή και μεταποίηση πραγματοποιείται αποκλειστικά σε αυτή την περιοχή. Αντίστοιχα, έχουμε κατοχυρώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση 11 περιοχές παραγωγής ελαιόλαδου Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης, που είναι οι εξής: Ζάκυνθος, Θάσος, Κεφαλλονιά, Λακωνία, Λέσβος, Ολυμπία, Πρέβεζα, Ρόδος, Σάμος, Χανιά, Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας.
Τα λιπαρά οξέα στο λάδι είτε είναι ελεύθερα είτε δεσμευμένα με μια αλκοόλη, τη γλυκερόλη και σύμφωνα με την ποσότητά τους διαμορφώνουν και την οξύτητα της κάθε ποικιλίας λαδιού. Η οξύτητα εκφράζεται επί τοις εκατό και όσο μεγαλύτερο είναι το νούμερο, τόσο περισσότερα είναι τα ελεύθερα λιπαρά οξέα.
Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο: Έχει οξύτητα 1% και είναι ιδανικό για να χρησιμοποιηθεί και να καταναλωθεί ωμό. Το παρθένο ελαιόλαδο έχει ελάχιστα μεγαλύτερη οξύτητα (1,1-2%) και είναι εξαιρετικής ποιότητας, κατάλληλο και για μαγείρεμα.
Παρθένο Ελαιόλαδο: Έχει μέσο όρο οξύτητας 3,3 ανά 100 γρ. λαδιού, ενώ υπάρχει και το ραφιναρισμένο που χρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική, το πυρηνέλαιο και το βιομηχανικό που είναι ακατάλληλα για κατανάλωση. Κατά συνέπεια, τα ελαιόλαδα με πολύ υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται, «ταγγίζουν» ευκολότερα και γρηγορότερα από τα υπόλοιπα και σε αυτό συμβάλλουν αρνητικά και οι ακατάλληλες συνθήκες αποθήκευσής τους, όπως η έκθεση στον ήλιο, η υγρασία, η στεγανότητα του σκεύους αποθήκευσης. Πέρα από τα είδη ελαιόλαδου, σύμφωνα με την οξύτητα έχουμε και μια ακόμη κατηγοριοποίηση που προκύπτει από την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και τον τρόπο παρασκευής:
Βιολογικό Ελαιόλαδο: Προέρχεται από καλλιέργειες χωρίς χημικές ουσίες, φυτοφάρμακα και λιπάσματα, ενώ εγκεκριμένοι οργανισμοί πιστοποίησης ελέγχουν τακτικά τις καλλιέργειες και το τελικό προϊόν.
Ελαιόλαδο Ψυχρής Έκθλιψης ή Άθερμο Ελαιόλαδο: Παράγεται από την έκθλιψη της ελιάς με τη χρήση χαμηλής θερμοκρασίας μάλαξης (μέχρι 27οC) και είναι ο απόλυτα φυσικός χυμός του καρπού και πολύ υψηλής ποιότητας.
Αγουρέλαιο: Προέρχεται από άγουρες πράσινες ελιές, οι οποίες μαζεύονται στις αρχές Οκτωβρίου και παράγεται με τη μέθοδο της ψυχρής έκθλιψης. Έχει πολύ χαμηλή οξύτητα (συνήθως μέχρι 0,5%) και πλούσιο φρουτώδες άρωμα.
Θεωρείται πολύ υγιεινό λάδι εξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητας σε ελαϊκό οξύ, που αγγίζει το 83% και ανήκει στα μονακόρεστα λιπαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ζωϊκά λίπη περιέχουν κεκορεσμένα λιπαρά και, τα σπορέλαια, πολυακόρεστα. Ως βασική πηγή μονακόρεστων λιπαρών οξέων βοηθά στη μείωση της κακής χοληστερίνης (LDL) και τη διατήρηση της καλής χοληστερίνης (HDL) στο αίμα, ενώ βοηθά στην πρόληψη φραγής των αρτηριών και καρδιαγγειακών παθήσεων. Επίσης, το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και Ε, ενώ παράλληλα έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το λάδι της ελιάς διαθέτει τόσο μοναδικά γευστικά, αρωματικά, θρεπτικά και βιολογικά στοιχεία, που το κάνουν εξαίρετη και αναντικατάστατη τροφή.
Ελιξίριο υγείας συμβάλλει στην μακροβιότητα και στην καλή υγεία.
Μυστικά τηγανίσματος
Τα ελαιόλαδο, ως εξαιρετικής ποιότητας λάδι, θέλει και το αντίστοιχο ποιοτικό τηγάνι του. Βαθύ, βαρύ και αντικολλητικό. Ιδανικά ζεσταίνετε το ελαιόλαδο πρώτα σε μέτρια θερμοκρασία και σταδιακά μέχρι την υψηλότερη όχι απότομα. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ξανά το λάδι του τηγανιού, μπορείτε να το φιλτράρετε χρησιμοποιώντας ένα φίλτρο του καφέ. Αδειάζετε σιγά-σιγά το ελαιόλαδο του τηγανιού και το φίλτρο θα μαζέψει όλα τα υπολείμματα του τηγανίσματος. Χρησιμοποιείστε το ελαιόλαδο στην μαγειρική και στην ζαχαροπλαστική
ΕΛΙΑ: Ένας καρπός ασημοπράσινος, που με την παρουσία του έχει σημαδέψει ολόκληρο το μεσογειακό τοπίο και πάνω του έχει στηθεί μια ολόκληρη κουλτούρα. Ο Ελληνικός πολιτισμός σύμβολο της ειρήνης και βραβείο των νικητών στους Ολυμπιακούς αγώνες. Θείο δώρο της Αθηνάς με την ίδρυση της πόλης των Αθηνών. Η παρουσία της συμβολίζει την πορεία πολλών μεσογειακών λαών και πολιτισμών επηρεάζοντας στο πέρασμα του χρόνου τα έθιμα, τις παραδόσεις, τις τέχνες, ακόμα και τη θρησκευτική λατρεία όλων των λαών που συνδέονται μαζί της.
Όλα ξεκίνησαν από το κατάλληλο κλίμα που επικρατεί στη λεκάνη της Μεσογείου, ένα κλίμα που ευνοεί εδώ και χιλιάδες χρόνια την καλλιέργεια του ελαιόδενδρου. Απολιθωμένα φύλλα ελιάς ηλικίας χιλιάδων ετών έχουν βρεθεί σε πολλές περιοχές σε όλη τη Μεσόγειο και, φυσικά, στη χώρα μας όπου εκτός από καρπούς και απολιθωμένα φύλλα έχουν βρεθεί και ίχνη ελαιόλαδου σε αγγεία μυκηναϊκής εποχής.
Πέρα από την Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία η ελιά καλλιεργείται συστηματικά και στη νότια Γαλλία, στη Μικρά Ασία, το Λίβανο, τη Συρία, την Παλαιστίνη, την Κύπρο, το Μαρόκο και την Τυνησία. Ενώ τα τελευταία χρόνια έχει μπει στο παιχνίδι παραγωγής ελαιόλαδο πολύ δυναμικά και η Αμερική, η Αργεντινή, η νότια Αφρική και η Αυστραλία.
Η χώρα μας κατέχει παγκοσμίως την τρίτη θέση στην παραγωγή ελαιόλαδου και την τέταρτη θέση στην παραγωγή ελιάς παράγοντας το 16% της παγκόσμιας ελιάς.
Πιο συγκεκριμένα η ελληνική παραγωγή επικεντρώνεται στην Κρήτη που παράγει το 30% του ελληνικού ελαιόλαδου, στην Πελοπόννησο που παράγει το 27%, στη Μυτιλήνη που παράγει το 12% και τα νησιά του Ιονίου πελάγους που παράγουν το 8%. Η μέση κατανάλωση στην Ελλάδα είναι 20 lt το χρόνο.
Κάθε περιοχή της Ελλάδας παράγει ελαιόλαδο με ιδιαίτερη γεύση, άρωμα και χρώμα, χαρακτηριστικά που είναι άμεσα εξαρτώμενα από την ποικιλία της ελιάς, το έδαφος, το υψόμετρο και τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Τα ελαιόλαδα Προστατευόμενης Ονομασίας Προελεύσεως (Π.Ο.Π.), φέρουν το όνομα της περιοχής και έχουν ιδιαίτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τα οποία οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο συγκεκριμένο γεωγραφικό περιβάλλον, ενώ η παραγωγή, μεταποίηση και επεξεργασία πραγματοποιείται στην οριοθετημένη αυτή γεωγραφική περιοχή. Η Ελλάδα έχει κατοχυρώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση 14 περιοχές παραγωγής ελαιόλαδου Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης και είναι οι εξής: Βιάννος Ηρακλείου Κρήτης, Λυγουριό Ασκληπιού, Βόρειος Μυλοπόταμος Ρεθύμνης Κρήτης, Κροκεές Λακωνίας, Πετρίνα Λακωνίας, Κρανίδι Αργολίδας, πεζά Ηρακλείου Κρήτης, Αρχάνες Ηρακλείου Κρήτης, Καλαμάτα, Κολυμβάρι Χανίων Κρήτης, Σητεία Λασιθίου Κρήτης, Ποκόρωνας Χανίων Κρήτης, Θραψανό, Φοινίκη Λακωνίας.
Αντίστοιχα τα ελαιόλαδα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (Π.Γ.Ε.) έχουν το όνομα της περιοχής στην οποία οφείλουν τη φήμη τους, ενώ η παραγωγή και μεταποίηση πραγματοποιείται αποκλειστικά σε αυτή την περιοχή. Αντίστοιχα, έχουμε κατοχυρώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση 11 περιοχές παραγωγής ελαιόλαδου Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης, που είναι οι εξής: Ζάκυνθος, Θάσος, Κεφαλλονιά, Λακωνία, Λέσβος, Ολυμπία, Πρέβεζα, Ρόδος, Σάμος, Χανιά, Άγιος Ματθαίος Κέρκυρας.
Τα λιπαρά οξέα στο λάδι είτε είναι ελεύθερα είτε δεσμευμένα με μια αλκοόλη, τη γλυκερόλη και σύμφωνα με την ποσότητά τους διαμορφώνουν και την οξύτητα της κάθε ποικιλίας λαδιού. Η οξύτητα εκφράζεται επί τοις εκατό και όσο μεγαλύτερο είναι το νούμερο, τόσο περισσότερα είναι τα ελεύθερα λιπαρά οξέα.
Εξαιρετικό Παρθένο Ελαιόλαδο: Έχει οξύτητα 1% και είναι ιδανικό για να χρησιμοποιηθεί και να καταναλωθεί ωμό. Το παρθένο ελαιόλαδο έχει ελάχιστα μεγαλύτερη οξύτητα (1,1-2%) και είναι εξαιρετικής ποιότητας, κατάλληλο και για μαγείρεμα.
Παρθένο Ελαιόλαδο: Έχει μέσο όρο οξύτητας 3,3 ανά 100 γρ. λαδιού, ενώ υπάρχει και το ραφιναρισμένο που χρησιμοποιείται κυρίως στη ζαχαροπλαστική, το πυρηνέλαιο και το βιομηχανικό που είναι ακατάλληλα για κατανάλωση. Κατά συνέπεια, τα ελαιόλαδα με πολύ υψηλή οξύτητα αλλοιώνονται, «ταγγίζουν» ευκολότερα και γρηγορότερα από τα υπόλοιπα και σε αυτό συμβάλλουν αρνητικά και οι ακατάλληλες συνθήκες αποθήκευσής τους, όπως η έκθεση στον ήλιο, η υγρασία, η στεγανότητα του σκεύους αποθήκευσης. Πέρα από τα είδη ελαιόλαδου, σύμφωνα με την οξύτητα έχουμε και μια ακόμη κατηγοριοποίηση που προκύπτει από την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και τον τρόπο παρασκευής:
Βιολογικό Ελαιόλαδο: Προέρχεται από καλλιέργειες χωρίς χημικές ουσίες, φυτοφάρμακα και λιπάσματα, ενώ εγκεκριμένοι οργανισμοί πιστοποίησης ελέγχουν τακτικά τις καλλιέργειες και το τελικό προϊόν.
Ελαιόλαδο Ψυχρής Έκθλιψης ή Άθερμο Ελαιόλαδο: Παράγεται από την έκθλιψη της ελιάς με τη χρήση χαμηλής θερμοκρασίας μάλαξης (μέχρι 27οC) και είναι ο απόλυτα φυσικός χυμός του καρπού και πολύ υψηλής ποιότητας.
Αγουρέλαιο: Προέρχεται από άγουρες πράσινες ελιές, οι οποίες μαζεύονται στις αρχές Οκτωβρίου και παράγεται με τη μέθοδο της ψυχρής έκθλιψης. Έχει πολύ χαμηλή οξύτητα (συνήθως μέχρι 0,5%) και πλούσιο φρουτώδες άρωμα.
Θεωρείται πολύ υγιεινό λάδι εξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητας σε ελαϊκό οξύ, που αγγίζει το 83% και ανήκει στα μονακόρεστα λιπαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ζωϊκά λίπη περιέχουν κεκορεσμένα λιπαρά και, τα σπορέλαια, πολυακόρεστα. Ως βασική πηγή μονακόρεστων λιπαρών οξέων βοηθά στη μείωση της κακής χοληστερίνης (LDL) και τη διατήρηση της καλής χοληστερίνης (HDL) στο αίμα, ενώ βοηθά στην πρόληψη φραγής των αρτηριών και καρδιαγγειακών παθήσεων. Επίσης, το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και Ε, ενώ παράλληλα έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Το λάδι της ελιάς διαθέτει τόσο μοναδικά γευστικά, αρωματικά, θρεπτικά και βιολογικά στοιχεία, που το κάνουν εξαίρετη και αναντικατάστατη τροφή.
Ελιξίριο υγείας συμβάλλει στην μακροβιότητα και στην καλή υγεία.
Μυστικά τηγανίσματος
Τα ελαιόλαδο, ως εξαιρετικής ποιότητας λάδι, θέλει και το αντίστοιχο ποιοτικό τηγάνι του. Βαθύ, βαρύ και αντικολλητικό. Ιδανικά ζεσταίνετε το ελαιόλαδο πρώτα σε μέτρια θερμοκρασία και σταδιακά μέχρι την υψηλότερη όχι απότομα. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ξανά το λάδι του τηγανιού, μπορείτε να το φιλτράρετε χρησιμοποιώντας ένα φίλτρο του καφέ. Αδειάζετε σιγά-σιγά το ελαιόλαδο του τηγανιού και το φίλτρο θα μαζέψει όλα τα υπολείμματα του τηγανίσματος. Χρησιμοποιείστε το ελαιόλαδο στην μαγειρική και στην ζαχαροπλαστική
ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Το μέλι είναι το προϊόν, το οποίο παρασκευάζουν οι μέλισσες από το νέκταρ των ανθέων ή από μελιτοεκκρίσεις. Είναι μία φυσική τροφή που δεν δέχεται καμιά επεξεργασία και αποτελείται από πολλά συστατικά που στο σύνολό τους ξεπερνούν τα 180.
Το ελληνικό μέλι είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο για το άρωμά του και τη γεύση του.
Το ελληνικό μέλι έχει ταυτοποιηθεί και ελέγχεται συνέχεια για την αγνότητα και την αυθεντικότητά του.
Στην αρχαία Ελλάδα είχε ξεχωριστή θέση ως φυσικό και υγιεινό προϊόν, απαραίτητο στη διατροφή. Συγγράμματα του Ιπποκράτη αναφέρονται στο μέλι και τις ευεργετικές ιδιότητές του.Ο Αριστοτέλης, ο Δημόκριτος και άλλου κάνουν ιδιαίτερες αναφορές στην αξία του μελιού. Ενώ είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο ότι οι παιδαγωγοί της Σπάρτης αποσύρονταν με τους έφηβους στρατιώτες για ένα μήνα στο βουνό του Ταϋγέτου όπου τρέφονταν αποκλειστικά με μέλι (μήνας του Μέλιτος). Αλλά και οι αρχαίοι λαοί όπως οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Σουμέριοι, αναφέρονται σε κείμενά τους στο μέλι.
Είδη ελληνικού μελιού - Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες μελιού.
Τα ανθόμελα, που παράγονται από το νέκταρ των ανθέων.
τα δασόμελα, που παράγονται από μελιτοεκκρίσεις εντόμων που βρίσκονται κυρίως σε δασικά δένδρα.
ΑΝΘΟΜΕΛΟ
Είναι ανάμεικτο μέλι, το οποίο οι μέλισσες τρυγάνε από την πληθώρα των ελληνικών φυτών. Οι ιδιότητές του διαφέρουν ανάλογα με τη φυτική του προέλευση. Συνήθως το ανοιχτόχρωμο έχει εξαιρετικό άρωμα και γεύση και το σκοτεινόχρωμο έχει υψηλή θρεπτική αξία γιατί είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία (κάλιο, μαγνήσιο, φωσφόρο, σίδηρο κλπ). Η κρυστάλλωσή του δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Τα ανθόμελα όταν έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά λαμβάνουν την ονομασία του φυτού από το οποίο προέρχονται. Μέλι θυμαριού, πορτοκαλιάς, ερείκης, καστανιάς, βαμβακιού, ακακίας κ.ά.Το ίδιο συμβαίνει και με το μέλι μελιττωμάτων με κύριες κατηγορίες το μέλι πεύκου, ελάτης και βελανιδιάς.
Θυμαρίσιο: Έντονα αρωματικό μέλι, εξαιρετικό στη γεύση με ανοικτόχρωμη λαμπερή εμφάνιση. Κατατάσσεται στις καλύτερες ποιότητες μελιού που υπάρχουν. Κρυσταλλώνει σε διάστημα 6-18 μήνες από την παραγωγή του, είναι τονωτικό, έχει αντισηπτικές ιδιότητες και αυξάνει τις φυσικές δυνάμεις του ανθρώπου.
Πορτοκαλιάς: Έχει υπέροχο άρωμα και εξαιρετική γεύση. Κρυσταλλώνει σε 1-3 μήνες. Είναι έντονα ανοιχτόχρωμο, μετατρέπεται σε ασπρουδερό μετά την κρυστάλλωσή του. Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του αρέσουν ιδιαίτερα στον καταναλωτή. Είναι πλούσιο σε εσπεριδίνη, μια φλαβονική γλυκοζιδίνη, η οποία έχει πλούσια αντιοξειδωτική δράση.
Ηλιάνθου: Είναι ανοιχτόχρωμο μέλι, το οποίο κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες. Στην κρυσταλλική του μορφή είναι κιτρινωπό. Είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατροφή μας.
Ερείκης: Είναι προϊόν με υψηλή θρεπτική αξία, τονωτικό για τον οργανισμό γι’αυτό και διατίθεται κύρια από καταστήματα υγιεινής διατροφής. Έχει οσμή και γεύση που αρέσουν ιδιαίτερα σε απαιτητικούς καταναλωτές. Κρυσταλλώνει γρήγορα σε 1-3 μήνες. Μετά την κρυστάλλωση έχει κοκκινωπή εμφάνιση.
Καστανιάς: Έχει έντονο χαρακτηριστικό άρωμα και γεύση που ελάχιστα πικρίζει. Κρυσταλλώνει αργά σε 1-2 χρόνια. Έχει υψηλή βακτηριοστατική δράση και αντέχει περισσότερο στη θέρμανση και στο χρόνο διατήρησης από τα άλλα μέλια. Το μέλι καστανιάς επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος και ασκεί στυπτική ενέργεια σε περιπτώσεις δυσεντερίας.
Πευκόμελο: Προέρχεται από μελιτώδεις εκκρίσεις και παράγεται στα πευκοδάση της χώρας μας. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό γι’αυτό και αρέσει στη γεύση. Δύσκολα κρυσταλλώνει. Είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία, πρωτεΐνες και αμινοξέα. Έχει λιγότερες θερμίδες από τα ανθόμελα.
Μέλι από βαμβάκι: Ανοιχτόχρωμο μέλι που μετατρέπεται σε ασπρουδερό μετά την κρυστάλλωσή του, που γίνεται σε 1-3 μήνες. Έχει την υψηλότερη βακτηριοκτόνο δράση.
Ελάτης: Έχει γεύση που αρέσει και στον πλέον απαιτητικό καταναλωτή και τις λιγότερες θερμίδες. Το μέλι ελάτης – βανίλια έχει ξεχωριστή εμφάνιση. Δημιουργεί την αίσθηση των ανταυγειών στο εσωτερικό του και ξεχωρίζει. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κατοχυρώθηκαν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ). Το μέλι ελάτης δεν κρυσταλλώνει.
ΤΟ ΜΕΛΙ - Πάνω στην συσκευασία πρέπει να αναγράφεται η χώρα προέλευσης π.χ. «Ελληνικό προϊόν»καθώς και η ονομασία του παραγωγού ή του συσκευαστή.
Στην συσκευασία πρέπει να αναγράφετε πάντα η πραγματική σύνθεση, γιατί μπορεί να είναι αμυλοσιρόπι και όχι μέλι. Για τον λόγο αυτό πρέπει πάντα να διαβάζετε τις συσκευασίες όλων των προϊόντων διατροφής που επιλέγετε. Προμηθευτείτε μέλι και τα άλλα προϊόντα της μέλισσας από παραγωγούς που γνωρίζετε και δοκιμάζετε τα προϊόντα τους.
Το μέλι έχει 12 διαφορετικά ποιοτικά κριτήρια. και δύσκολα νοθεύεται. Τυχόν αναμείξεις με γλυκοζη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες ανιχνεύονται πολύ εύκολα από τους ελεγκτές.
Η κρυστάλλωση είναι φυσικό φαινόμενο, δεν σχετίζεται με την ποιότητα του μελιού και δεν προξενεί καμιά αλλαγή στη διαιτητική του αξία. Ένα κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι ούτε νοθευμένο ούτε και χαλασμένο. Ρευστοποιείται εύκολα εάν τοποθετηθεί σε ζεστό νερό (μπεν-μαρί) χωρίς να χάσει τις βιολογικές και θρεπτικές του ιδιότητες.
Χρησιμοποιήστε το μέλι καθημερινά στην διατροφή σας. Προσθέστε το στα γλυκά και φαγητά σας. Αντικαταστήστε ένα μέρος της ζάχαρης με μέλι.
ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕΛΙΣΣΩΝ: ΓΥΡΗ
Η ΓΥΡΗ ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΜΙΑ ΠΛΗΡΗΣ ΦΥΣΙΚΗ ΤΡΟΦΗ
Η γύρη είναι προϊόν που συγκεντρώνουν οι μέλισσες από διάφορα λουλούδια. Είναι η πλουσιότερη φυσική τροφή σε πρωτεΐνες, βιταμίνες, απαραίτητα αμινοξέα, ορμόνες, ένζυμα και άλλα χρήσιμα συστατικά για την διατροφή μας.
Πόση γύρη θα πρέπει να τρώμε την ημέρα
Τριάντα πέντε γραμμάρια γύρης (μια κουταλιά της σούπας) την ημέρα, καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες μας σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Η κατανάλωση γύρης πρέπει να ξεκινήσει με μικρή ποσότητα μέχρι να συνηθίσει το στομάχι. Προτείνεται μια κουταλιά του γλυκού καθημερινά για μια περίπου βδομάδα και σταδιακή αύξηση σε μια κουταλιά της σούπας. Η κατανάλωση γύρης θα πρέπει να συνεχισθεί χωρίς διακοπή για 4-6 μήνες ανάλογα με την αντίδραση κάθε ατόμου ξεχωριστά. Ζητήστε τη συμβουλή του γιατρού σας.
Η γύρη καταναλώνεται αυτούσια όπως έχει ή διαλυμένη σε κάποιο χυμό. Έχει τα εξής χαρακτηριστικά: ποικιλία στο χρώμα ανάλογα με την ποσότητα των μεταλλικών αλάτων, υγρασίας και ηλιοφάνειας. Έντονη και ευχάριστη μυρωδιά, ποικιλία στη γεύση (όξινη, γλυκιά, πικρή, αλμυρή) ανάλογα με τα είδη των λουλουδιών από τα οποία συλλέγεται.
Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΟΛΤΟΣ
Τι είναι ο βασιλικός πολτός
Είναι κρεμώδης ουσία που εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των εργατριών μελισσών. Προορίζεται για τη διατροφή όλων των ατελών σταδίων της μέλισσας, γι’αυτό και ονομάζεται «γάλα των μελισσών». Η ονομασία βασιλικός πολτός (Β.Π.) προέρχεται από το ότι οι προνύμφες που προορίζονται να γίνουν βασίλισσες, καθώς επίσης και οι ενήλικες βασίλισσες, τρέφονται αποκλειστικά με μεγάλη ποσότητα από την τροφή αυτή.
Χημική σύσταση
Η περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά του δίνει πολύ μεγάλη διατροφική αξία. Προϊόν με εκπληκτικές ιδιότητες. Ο Β.Π. είναι πλούσια πηγή βιταμινών, ανόργανων στοιχείων και αμινοξέων. Ο Β.Π. επιδρά θετικά στον μεταβολισμό, στην ανάπτυξη και την μακροζωία. Έχει αποδειχθεί ότι είναι η πλουσιότερη υγιεινή τροφή της φύσης.
Φυσικές ιδιότητες
Το χρώμα του Β.Π. έχει μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί δείκτη της φρεσκότητας και της καταλληλλότητάς του. Ο φρέσκος πολτός έχει λαμπερό ασπρουδερό χρώμα έως ανοικτό κίτρινο. Είναι ουσία ισχυρή , όξινη με ιδιάζουσα υπόπικρη γεύση.
Δοσολογία κατανάλωσης
Η ημερήσια κατανάλωση βασιλικού πολτού σύμφωνα με τη βιβλιογραφία ανέρχεται σε 120 μέχρι 180 χιλιοστά του γραμμαρίου, φθάνει συχνά το μισό και σε εξαιρετικές περιπτώσεις το ένα γραμμάριο. Για μικρά παιδιά η δόση δεν πρέπει να ξεπερνά το 1/10 του γραμμαρίου. Σύμφωνα πάντα με την γνώμη του γιατρού σας.
Η ΠΡΟΠΟΛΗ
Η ΠΡΟΠΟΛΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Η πρόπολη είναι ρητινώδης κολλητική ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες, από διάφορα φυτά, την εμπλουτίζουν με κερί, γύρη, ένζυμα και άλλες ουσίες και τη χρησιμοποιούν για να στεγανοποιήσουν και να απολυμάνουν το εσωτερικό της φωλιάς τους.
Η ονομασία οφείλεται στο ότι οι μέλισσες την τοποθετούν μπροστά στην είσοδο (προ της πόλης) ώστε να την στενέψουν και να εμποδίσουν την είσοδο στη φωλιά διαφόρων εχθρών, μεγάλες πεταλούδες κι άλλα.
Φυσικές ιδιότητες
Το χρώμα της πρόπολης εξαρτάται από τη φυσική της σύσταση. Συνήθως είναι κιτρινοπράισνη, καφεπράσινη, καστανή, σκούρο καφέ. Σε θερμοκρασίες πάνω από 25οC είναι μαλακή, εύκαμπτη και κολλά στα χέρια, ενώ σε θερμοκρασίες πάνω από 15οC γίνεται σκληρή και εύθραυστη. Ποικίλουν επίσης η οσμή, η γεύση και η στερεότητά της. Υπάρχει σε δύο μορφές πρόπολη μασσόμενη και εκχύλισμα πρόπολης . Για την κατανάλωση ζητήστε πάντα τη γνώμη του γιατρού σας. Προμηθευτείτε την από ειδικά καταστήματα και παραγωγούς που εμπιστεύεστε όπως άλλωστε και όλα τα προϊόντα διατροφής.
Χρησιμοποιείστε τα φρούτα και τα λαχανικά στη διατροφής σας. Τολμήστε ένα διαφορετικό χυμό πέρα από τον κλασικό χυμό πορτοκάλι. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές και οι συνδυασμοί ακόμα περισσότεροι.
Βάζετε στον αποχυμωτή φυσικό χυμό πορτοκάλι ή μανταρίνι. Προσθέστε μικρά κομμάτια από ένα ή περισσότερα φρούτα και πολτοποιείτε. Τα φρούτα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι μήλα, νεκταρίνια, βερύκοκα, αχλάδια. ανανάς, ακτινίδια, φράουλες και μπανάνες καθαρισμένα και κομμένα.. Ακόμη καρπούζια, πεπόνια και σταφύλια, φραγκοστάφυλλα. Ο χυμός σαν βάση εκτός από πορτοκάλι μπορεί να είναι κάποιος έτοιμος χυμός από μήλο ή ανανά, πολλές άλλες γεύσεις ή τσάι. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε και κάποια φρέσκια λαχανικά όπως το καρότο, αγγούρια, μπατζάρια, σπανάκι κ.ά. Πειραματιστείτε και κάντε τολμηρούς συνδυασμούς, δοκιμάστε νέες γεύσεις και εκπλήξτε τους φίλους και τους καλεσμένους. Μην διστάσετε να χρησιμοποιήσετε τζίντζερ. Επίσης μπορείτε να συνδυάσετε γιαούρτι με τα περισσότερα φρούτα, με εκπληκτικά αποτελέσματα.
Σαν υλικό γλύκανσης όπου χρειάζεται χρησιμοποιείστε το μέλι, κυρίως τους χυμούς που έχουν γιαούρτι. Αρωματίστε με βασιλικό, δυόσμο, μέντα, φρέσκια μαντζουράνα, λάιμ. Βράστε τις ρίζες τζίντζερ με αρκετό νερό και χρησιμοποιείστε το υγρό στους χυμούς ή τα smooth.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου